سرزمین سینه های بریده

گاهی باید از سرزمین سینه های بریده بیرون بیایی تا زنانگی ات را بیابی.

 تا خنکای هوا را بر پوست شانه ها و گردنت حس کنی.

 تا رقصیدن باد را در موهایت تماشا کنی.

 تا گرمای آفتاب را برساق پاهایت لمس کنی.

باید از سرزمین سلاخی زنانگی ات بیرون بیایی تا لبخندت زنانه شود، حرف زدنت زنانه شود، راه رفتنت زنانه شود. 

باید از خاطراتِ تعرض به روح و جسم و احساس زنانه ات فاصله بگیری تا آرام آرام خودت را، لطافتت را و زیبایی گم شدهء زنانه ات را پیدا کنی.