درباره من
این وبلاگ به مناسبت سیامین سالگرد تولد مانا به او تقدیم میشود...
دلم میخواد تمام حسها، فکرها و حالتهایی که به عنوان یه مهاجر براتون پیش میاد رو حداقل تا یک سال آینده بدونم(...)
تولدت مبارک و فدای هردوتاتون- بهار
...........................................
پی نوشت مانا:مبدا تاریخ بالای پست ها هجرت ما از ایران به استرالیا میباشد!
ادامه...
پیوندها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همه- چهار و نیم سالگی
- سه سال و نیمه گی
- سکه پنجاه سنتی
- سرزمین سینه های بریده
- استفادهء ابزاری از یک وبلاگ 2(رابطهء موسیقیایی)
- آنها که رفتند و آنها که ماندند...
- موسیقی صبحگاهی ما!
- Family Stickers
- به همین سادگی
- ف ص ل
- ...
- ب ا ز گ ش ت
- تولد 1 سالگی ما در استرالیا
- قصهء زنجیرهء کاری من
- این روزهای من
- از این کِش های بی منطق
- ۱۰ ماهگی
- موج دومِ آب رفتن اسامی
- مشتری مداری در ابعادِ ریشتر!
- ای یقین ِ گم شده..
- از ژانگولری های ایرانی ها
- ...
- ایکوال آپورچونیتیز!
- آووووو ایران!
- Fields of Athenry
- مراحل رشد قورباغه در خارج!*
- رابطه
- مقوله ای به نام انگیزش شغلی
- لالایی
- من
- من و دلیل های مهاجرت
- فاز شهروند متمدن
- از ترسهای کودکِ فلک زدهء درون
- گفتگوهای داخلی!
- از تجربه ها:من و اولین کار voluntary
بایگانی
- خرداد 1393 1
- اردیبهشت 1392 1
- آبان 1390 1
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 2
- اردیبهشت 1390 1
- فروردین 1390 2
- اسفند 1389 1
- بهمن 1389 1
- آذر 1389 2
- آبان 1389 2
- مهر 1389 5
- شهریور 1389 4
- مرداد 1389 6
- تیر 1389 12
- خرداد 1389 4
- اردیبهشت 1389 9
- فروردین 1389 6
- اسفند 1388 8
- بهمن 1388 16
آمار : 68928 بازدید
Powered by Blogsky
سرزمین سینه های بریده
گاهی باید از سرزمین سینه های بریده بیرون بیایی تا زنانگی ات را بیابی.
تا خنکای هوا را بر پوست شانه ها و گردنت حس کنی.
تا رقصیدن باد را در موهایت تماشا کنی.
تا گرمای آفتاب را برساق پاهایت لمس کنی.
باید از سرزمین سلاخی زنانگی ات بیرون بیایی تا لبخندت زنانه شود، حرف زدنت زنانه شود، راه رفتنت زنانه شود.
باید از خاطراتِ تعرض به روح و جسم و احساس زنانه ات فاصله بگیری تا آرام آرام خودت را، لطافتت را و زیبایی گم شدهء زنانه ات را پیدا کنی.
مانای مهاجر
چهارشنبه 8 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 04:12 ب.ظ
خیلی جالبه مانا،دیشب وقتی می خواستم عکس جدیدم رو توی فیس بوک آپ کنم، اولش دیدم انگار توی عکس سینه هام خیلی برجسته!!! شده، اما بعدش گویا چیزی مثل یک عقده چندین ساله یا لجبازی با تربیت هزارساله ام خواست که حتماً همین عکس رو بزارم، همین ودیگر هیچ... و من وخیلی از ماها درست می فهمیم چه می گویی....
...و انها که ماندند و خواستند زنانگیشان را بستانند
...و انها که ماندند و رنج ماندن را به جان خریدند
...و انها که ماندند و شکستن در وطن را به شکستن در غربت ترجیح دادند
********************************************************
ممنون ار پست قشنگت
عالی بود و البته جسارت نشه خواستم یه خورده تکمیل ترش کنم
به وبلاگ منم سری بزن
تازه آپش کرده ام
............خوشا به حال زنان آن سرزمین...............و بدا به حال زنان سرزمینم
...............................
....................................................
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآخخخخخخخ.......
ای وااااااااااااااااای.....
سلام مانای عزیز
وبلاگ شما را خیلی اتفاقی وقتی داشتم دنبال عبارتی در شیمی به نام "مانای فشاری:Compression set" سرچ می کردم، یافتم!!!
برایم خیلی غیر منتظره بود! چرا؟! پست دیروزم را اگر ببینید شاید متوجه شوید!!
By the way, could I link to your weblog adress?
آره چرا که نه. پستت رو هم خوندم. روشهایی که آدمای دنیا رو به هم وصل میکنه همیشه یکی از جذاب ترین موضوعات برای من بوده
سلام مانای قشنگم. حیفم اومد چند خطی با تو درددل نکنم. چندی پیش عمو به نمابشگاهی تو چین دعوت شد. یکی از کمپانی ها یک دعوت نامه رسمی فرستاد و من و عمو را رسما دعوت کرد که می دانی یعنی چه. تمام خرج و مخارج با اونا. خوب موقعیت خوبی پیش اومد و ما هم رفتیم. حسی رو که تو ازش نوشتی به واقع حس کردم. پس از چند روز از باز خوردهایی که از محیط می گرفتم احساس کردم زنم و نازم و در عین حال قدرتمند. این حس تا روز آخر سفر همراهم بود . وقتی رسیدیم فرودگاه ایران موقعی که می خواستیم تاکسی بگیریم از راننده پرسیدم کرایه چقدر می شه برگشت گفت حالا بشینید حاج خانم بعدا حساب می کنیم. ومن ماندم و با همه اندیشه هایی که بعد از اون تو ذهنم گذشت.
سلام گرم
فکر کنم شش ماهی بود که به وبلاگت سر نزده بودم فکر می کردم گرفتاری و نمی نویسی البته خیلی هم بیراه نبود.
تا اطلاع ثانوی روزگار غریبی است
مانا....یه سوالی برام پیش اومده..... تو هنوز مانای مهاجری؟
بهار:فکر نکنم دیگه
من خارج ازایران هم بودم.مسلما حجاب نداشتم.ولی این چیزی که شما میگی رو اصلن حس نکردم.زنانگی یعنی این چیزایی که شما نوشتی؟یا اصلا مطمئنی زنانگی در زنان ایران مرده؟ به نظر من که زنان ایران خیلی زیادتر از حد هم نازو زنانگی دارن
خیلی خوب مینویسی.. بیشتر بنویس دختر جون