ما،خونه و شانس های به دست آوردنی

تاریخ:دوماه و 10 روز ه.م 

الان داشتم یه نگاهی به پست قبلی و پستهای قبل تر میکردم.برام جالب بود.دیدم چقدر وقتی از اتفاقات مختلف" عبور" میکنی قضیه فرق داره نسبت به وقتی که توش هستی. 

بعد از تمام ننه من غریبم هایی که درآوردم،بالاخره ما خونه مون رو پیدا کردیم.یک خونهء بامزه که یهو از آسمون افتاد روی کلهء ما! دوستِ یکی از دوستها درست تو همون موقعی که ما دنبال یه خونه با قرارداد کوتاه مدت میگشتیم و پیداش نمیکردیم،دنبال یه آدمی میگشت که برای سه چهار ماه این خونه رو بهش اجاره بده چون مستاجرش رفته بود و میخواست خونه رو سه چهار ماه دیگه دوباره بسازه!تنها اتفاقی که افتاد این بود که ما در این زمان،به هم وصل شدیم و با اجارهء کمی صاحب یه خونهء ویلایی بزرگ شدیم!همین  

چیزی که این روزا کشف کردم و هرچی میگذره بیشتر دارم بهش اعتقاد پیدا میکنم اینه که اولا:شانس چیز مهمیه و نکته دوم و مهمتر اینکه:شانس آوردن،خیلی هم اتفاق شانسی ای نیست! 

یه دورهء خیلی خوبی رو داریم میگذرونیم که موسسهء TAFEبرگزار میکنه.برای کسانی مثل ما که تخصص کاری دارن و بخاطر تازه وارد بودن و نداشتن سابقهء کار در اینجا و نداشتن رفرنس نمیتونن کار مناسب خودشون رو گیر بیارن. 

مهمترین چیزی که تا حالا تو این کلاس یاد گرفتم اینه که به قول خودشونnetworking و به قول ما "استفاده کردن" از شرایط مختلفی که تصادفا توش قرار میگیری و رابطه هایی که تو اون شرایط برقرار میکنی،چقدر موضوع مهمیه. 

این کلاس اولین فرصت برخورد من با آدمایی مثل خودم از کشور های مختلف بود. 

داریم آروم آروم رابطه برقرار میکنیم اینجا .با آدمایی که همیشه خیلی دور بودن برام و الان برای اولین بار دارم از نزدیک "می بینمشون".احساس لذت بخشیه.و الان یکی از جوابای سوالی که آخر پست قبلی از خودم پرسیده بودم رو پیدا کردم دوباره